چرا از روش گرمای خشک اغلب برای تولید تخته سه لا استفاده می شود؟

روش های تولید تخته سه لا به طور کلی به سه نوع روش حرارت مرطوب، روش خنک کاری خشک و روش حرارت خشک تقسیم می شوند. خشک و مرطوب به خشک یا مرطوب بودن روکش استفاده شده در پرس چسب اشاره دارد. سرد و گرم به چسباندن با پرس گرم یا سرد اشاره دارد.

معایب تولید گرمای مرطوب عبارتند از:

از آنجایی که رطوبت روکش زیاد است، زمان پرس گرم طولانی و بازده کم است. پس از پرس گرم، تخته سه لا باید خشک شود. از آنجایی که تخته ای است که به روش گرمای مرطوب تولید می شود، تنش داخلی زیاد است، به راحتی تاب می خورد و تغییر شکل می دهد و استحکام اتصال کم است.

معایب روش خنک سازی خشک عبارتند از:

از آنجا که زمان پرس طولانی است، چرخه تولید تخته سه لا طولانی است. برای تولید شرکت های کوچک مناسب تر است.

تولید با حرارت خشک: روکش چرخشی خشک می شود تا رطوبت روکش در محدوده 8 تا 12 درصد باشد.

ویژگی های این روش عبارتند از:

از آنجا که این چسب در دمای بالا است، زمان کوتاه است، خروجی بزرگ است، و قدرت چسبندگی بالا است و کیفیت محصول خوب است.

سطح تخته صاف و مسطح است و به راحتی تغییر شکل نمی دهد.

مناسب برای تولید انواع چسب.

زیرا این روش کاستی های روش گرمای مرطوب و روش خنک سازی خشک را برطرف می کند. تولید انعطاف پذیری بیشتری دارد و می تواند توسط بنگاه های بزرگ، متوسط ​​و کوچک تولید شود و محصولات تولید شده متناسب با نیاز بازار است. بنابراین، تخته سه لا تولید شده توسط شرکت های مختلف در داخل و خارج از کشور در حال حاضر به روش حرارت خشک تولید می شود.